14 Φεβρουαρίου: Η κατάντια του έρωτα.

Σήμερα, 14 Φεβρουαρίου υποτίθεται πως γιορτάζει ο έρωτας. Παντού διαφημίσεις με καρδούλες και σοκολάτες με σλόγκαν "το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής". Κάθε εποχή η ίδια μαλακία. Κάθε χρόνο κοπέλες με τριαντάφυλλο στο χέρι, σαν σχολιαρόπαιδα σε παρέλαση με την σημαία του έρωτα στο χέρι και κάπου τριγύρω ένας καημένος "καληνυχτάκιας" αποχαιρετά την αγαπημένη του με το αίσθημα της ικανοποίησης, ότι και φέτος έκανε το καθήκον του.
Και οι δυο τους εξαπατημένοι από ένα καλοστημένο κόλπο εκμετάλλευσης του κάλπικου έρωτα τους.

Στα φανάρια τελειωμένοι στήνουν παζάρι για τον έρωτα τους σε πλανόδιους πωλητές. "Τα δυο μπουκέτα 5 ευρώ και αν θέλεις", με το κλασικό ύφος του ΓΑΜΑΩ, που κατάφερε να κόψει ένα ευρώ από τον καημένο μετανάστη, παραμερίζοντας για λίγο τις ρατσιστικές ιδεολογίες του. Και ύστερα, στο τέλος της ημέρας χαρίζει στην γυναίκα του την αθλιότητα του γερασμένου έρωτα τους.

Όσο υπάρχει η ανθρώπινη ηλιθιότητα, που όλοι λίγο-πολύ την έχουμε, πάντα θα βρίσκονται καλοί και έξυπνοι τρόποι να μας πιάνουν τον κώλο. Η γκόμενα θα χαίρεται όταν το αγόρι της, της δώσει σημασία έστω για μια ημέρα, ακόμη και αν όλες τις υπόλοιπες την έχει γραμμένη στα παλαιά του υποδήματα. Κάθε χρόνο θα κονομάνε τα ανθοπωλεία και τα ζαχαροπλαστεία και κάθε χρόνο θα ξερνάω με αυτή την ηλίθια γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου.

Χίλιες φορές προτιμώ την παγκόσμια μέρα "μπριζόλας και πεολειχίας" που πάει να καθιερωθεί μέσω του διαδικτύου, που αν αφαιρέσεις την μπριζόλα είναι και τσάμπα.